Διαπραγματεύσεις Τουρκίας-Ελλάδας: μέσα επικοινωνίας με Soft Power

Abstract

Η διπλωματική αυτή εργασία εξετάζει τις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, εστιάζοντας στον ρόλο που διαδραματίζουν τα επικοινωνιακά μέσα στις σχέσεις των δύο χωρών. Σε ένα πλαίσιο έντονων γεωπολιτικών, ιστορικών και πολιτισμικών διαφορών και ομιοτήτων ο τρόπος με τον οποίο διαπραγματεύονται οι δύο πλευρές αποτελεί έναν κρίσιμο παράγοντα στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης, καθώς και στη διαχείριση της εικόνας και των μηνυμάτων που εκπέμπουν οι πολιτικές ηγεσίες. Στόχος της εργασίας είναι να καταδείξει τη σημασία τις στρατιγικές επικοινωνίας στις ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις και να εξετάσει πώς η προβολή και διαχείριση των πληροφοριών επηρεάζει την κοινή γνώμη και την εξέλιξη των διπλωματικών διαδικασιών. Η μεθοδολογία της έρευνας εμπλουτίζεται από ιστορικά παραδείγματα μεταξύ δύο χωρών μέσα από αυτά τα περιστατικά, καταδεικνύεται πώς οι στρατηγικές επικοινωνίας και διαπραγμάτευσης που χρησιμοποιούν οι δύο χώρες που επηρεάζουν την εξέλιξη των ελληνοτουρκικών σχέσεων σε περιόδους κρίσης. Η εργασία επιδιώκει να φωτίσει τον ρόλο της επικοινωνίας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, συμβάλλοντας στην κατανόηση του πώς οι δύο πλευρές διαχειρίζονται τις εντάσεις και προσπαθούν να επιτύχουν στρατηγικούς στόχους σε ένα σύνθετο γεωπολιτικό περιβάλλον. Στο πλαίσιο των ελληνοτουρκικών σχέσεων, η ήπια ισχύς “soft power” χρησιμοποιείται τόσο ως εργαλείο προσέγγισης όσο και ως μέσο άσκησης επιρροής. Τα μέσα επικοινωνίας, όπως οι ειδήσεις, οι τηλεοπτικές σειρές, οι πολιτιστικές ανταλλαγές και η ρητορική των κυβερνήσεων, λειτουργούν ως βασικά κανάλια μέσω των οποίων οι δύο χώρες επιχειρούν να διαμορφώσουν αντιλήψεις και να επηρεάσουν την κοινή γνώμη. Παράλληλα, κρίσιμα γεγονότα, όπως οι σεισμοί που έπληξαν τις δύο χώρες, έχουν λειτουργήσει ως καταλύτες για την προσωρινή σύσφιξη των σχέσεών τους, αναδεικνύοντας τη δύναμη της ανθρωπιστικής διπλωματίας και της διαμόρφωσης θετικής εικόνας μέσω της αλληλεγγύης. Συμπερασματικά, η εργασία καταλήγει στο ότι η ήπια ισχύς αποτελεί έναν κρίσιμο παράγοντα στις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, καθώς μπορεί είτε να ενισχύσει τη συνεργασία είτε να λειτουργήσει ως μέσο ανταγωνισμού μέσω της δημόσιας εικόνας και της επικοινωνιακής στρατηγικής των δύο χωρών.This thesis examines the negotiations between Greece and Türkiye, focusing on the role that communication media play in the relations between the two countries. Within a framework of significant geopolitical, historical, and cultural differences and similarities, the way in which both sides negotiate is a crucial factor in shaping public opinion, as well as in managing the image and messages conveyed by political leaderships. The objective of this study is to highlight the importance of communication strategies in Greek-Turkish negotiations and to explore how the dissemination and management of information influence public perception and the progression of diplomatic processes. The research methodology is enriched with historical examples between the two countries. Through these incidents, it becomes evident how the communication and negotiation strategies employed by both sides impact the development of Greek-Turkish relations during times of crisis. This study aims to shed light on the role of communication in Greek-Turkish relations, contributing to a deeper understanding of how both sides handle tensions and strive to achieve strategic objectives within a complex geopolitical environment. Within the context of Greek-Turkish relations, soft power is utilized both as a tool for rapprochement and as a means of exerting influence. Communication media, such as news, television series, cultural exchanges, and governmental rhetoric, serve as primary channels through which both countries attempt to shape perceptions and sway public opinion. At the same time, critical events, such as earthquakes that have affected both nations, have acted as catalysts for the temporary strengthening of their relations, highlighting the power of humanitarian diplomacy and the formation of a positive image through solidarity. In conclusion, this study finds that soft power is a key factor in the negotiations between Greece and Türkiye, as it can either enhance cooperation or function as a tool of competition through public image and the communication strategies of both nations.