Νομισματική πολιτική και ζήτηση χρήματος στην Ελλάδα

Abstract

Το θέμα της παρούσας διπλωματικής εργασίας εμπίπτει στην ευρύτερη ενότητα τη ς νομισματικής πολιτικής. Ειδικότερα, ασχολούμαστε με θεωρητικά θέματα, όπως αυτό των μέσων και στόχων της νομισματικής πολιτικής καθώς επίσης, και των διαφόρων θεωριών που έχουν διατυπωθεί αναφορικά με τη ζήτηση χρήματος. Επιπλέον, εξετάζουμε εμπειρικά θέματα, όπως η άσκηση της νομισματικής πολιτικής στην Ελλάδα, με ιδιαίτερη έμφαση στη νομισματική πολιτική των τελευταίων ετών, ενώ παράλληλα, χρησιμοποιώντας σύγχρονες οικονομετρικές μεθόδους επιχειρούμε να διαπιστώσουμε εάν η ζήτηση χρήματος στην Ελλάδα συνδέεται με κάποια μακροχρόνια σχέση ισορροπίας με το επίπεδο τιμών και το εισόδημα, δικαιολογώντας κατά αυτόν τον τρόπο την υιοθέτηση ενδιάμεσων στόχων για την προσφορά χρήματος με την ευρεία έννοια, M3, από την Τράπεζα της Ελλάδος. Αναφορικά με την άσκηση της νομισματικής πολιτικής στην Ελλάδα, συμπεραίνουμε ότι πρώτιστος στόχος των νομισματικών αρχών τα τελευταία έτη είναι η αποκλιμάκωση του πληθωρισμού και η επιδίωξη σταθερού επιπέδου τιμών. Η Κεντρική Τράπεζα επιδιώκει το συγκεκριμένο στόχο υιοθετώντας τη στρατηγική των δύο σταδίων σύμφωνα με την οποία, θεσπίζονται ενδιάμεσοι στόχοι - για τη συναλλαγματική ισοτιμία και την προσφορά χρήματος με την ευρεία έννοια - η επιδίωξη των οποίων αποτελεί τη βραχυχρόνια διάσταση ''ης νομισματικής πολιτικής. Όσον αφορά τα μέσα νομισματικής πολιτικής, παρατηρείται μεταστροφή από άμεσους ελέγχους νομισματικών και πιστωτικών μεγεθών σε έμμεσα μέσα. Σχετικά με τη σταθερότητα της ζήτησης χρήματος, εξετάζουμε την ύπαρξη μιας μακροχρόνιας σχέσης ισορροπίας ανάμεσα στην πρώτη, το επίπεδο τιμών και το εισόδημα, χρησιμοποιώντας την τεχνική συνολοκλήρωσης του Johansen. Τα αποτελέσματα τα οποία λαμβάνουμε είναι ενθαρρυντικά. Επιπλέον, εξετάζοντας τη σταθερότητα του συστήματος για την περίοδο μετά το 1990 οπότε και άρχισε να απελευθερώνεται το εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα, παρατηρούμε ότι δεν υπάρχουν ανησυχητικές μεταβολές.