Crafting the extra innovation: from job crafting to innovative behavior

Abstract

The dissertation focused on active employees and answered the question: ‘How do some employees go the extra mile and achieve self initiated, extra role, highly innovative outcomes in a non-supportive environment while others do not?”. Observing highly active Greek public employees introducing innovative changes within their job against environmental barriers was the trigger to formulate the research question. Job crafting theory along with individual innovative behavior was the theoretical basis of the research. As both theories could not explain the observed self initiated, innovative, extra role behavior in non supportive environments, the philosophical insights of Hannah Arendt filled that gap by presenting action as the actualization of human potential that may reach to the ‘unexpected’. A qualitative study explained that phenomenon (namely extra innovative behavior), while a quantitative study provided empirical support. A new scale of the job crafting behavior and the extra innovative behavior were also developed since the ones presented in the literature could not capture the highly innovative employees.

Η διδακτορική διατριβή εντάσσεται στον χώρο της Οργανωσιακής Συμπεριφοράς με έμφαση στις proactive συμπεριφορές. Επικεντρώθηκε στους ενεργούς εργαζομένους και απάντησε στην ερώτηση “Πώς κάποιοι εργαζόμενοι καταφέρνουν να κάνουν το κάτι παραπάνω στην δουλειά τους με το αναλαμβάνουν αυτοκινούμενες, εκτός εργασιακού ρόλου, καινοτομικές πρωτοβουλίες ακόμα και σε μη υποστηρικτικό περιβάλλον, ενώ άλλοι όχι; (How do some employees go the extra mile and achieve self initiated, extra role, highly innovative outcomes in a non-supportive environment while others do not?)”. Παρατηρώντας έλληνες δημοσίους υπαλλήλους που αναλάμβαναν καινοτομικές πρωτοβουλίες, ακόμα και ενάντια σε περιβαλλοντικά εμπόδια, ήταν το έναυσμα για να δημιουργηθεί η παραπάνω ερευνητική ερώτηση. Η θεωρία του job crafting theory μαζί με την θεωρία της ατομικής καινοτομικής συμπεριφοράς αποτέλεσαν την θεωρητική βάση της διδακτορικής διατριβής. Δεδομένου ότι οι δύο θεωρίες δεν επαρκούσαν για να εξηγήσουν το μοναδικό φαινόμενο που παρατηρήθηκε στο ελληνικό δημόσιο, αυτοκινούμενη καινοτομική συμπεριφορά σε μη υποστηρικτικό περιβάλλον, προστέθηκε η φιλοσοφική θεωρία της Χάνα Άρεντ για να καλύψει αυτό το κενό. Η φιλόσοφος Άρεντ παρουσίασε στο βιβλίο της ‘Η ανθρώπινη κατάσταση’ την δράση ως την αυτοπραγμάτωση της ανθρώπινης φύσης καθώς ο άνθρωπος από τη γέννηση του είναι ικανός για δράση που μπορεί να φτάσει στο ‘μη προβλεπόμενο’ Αρχικά μια ποιοτική έρευνα εξήγησε αυτό το φαινόμενο (που ονομάστηκε εξαιρετική καινοτομική συμπεριφορά). Ενώ εν συνεχεία τρεις ποσοτικές έρευνες επιβεβαίωσαν την εμπειρική υποστήριξη των υποθέσεων.