The European Union and the African continent: perceptions and challenges in the 21st century

Abstract

Over the last 50 years, Europe has made efforts to maintain its relations with the African continent intact. The Cotonou Agreement was the basic roadmap for achieving active cooperation between the two continents. This dissertation attempts to highlight the elements of dependence that exist in the financial instruments proclaimed by the Agreement and to demonstrate the implications for the regional integration process that the Cotonou Agreement itself seeks to achieve. An attempt is also made to analyze the reasons why Economic Cooperation Agreements and trade aid favor the reproduction of dependent relations. It also highlights the growing role of the People's Republic of China on the African continent in the context of the economic goals set by the Silk Road Economic Zone program. Finally, the key challenges posed by the financial tools of the Cotonou Agreement are highlighted and the aspects of the Common Development Policy that the EU needs to emphasize in the coming years are highlighted.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών, η Ευρώπη έχει καταβάλλει προσπάθεια να διατηρήσει ακέραιη τις σχέσεις της με την Αφρικανική ήπειρο. Η Συμφωνία του Κοτονού αποτέλεσε το βασικό οδικό χάρτη για την επίτευξη ενεργούς συνεργασίας μεταξύ των δύο ηπείρων. Η παρούσα διπλωματική εργασία επιχειρεί να αναδείξει τα στοιχεία εξάρτησης τα οποία υπάρχουν στα οικονομικά εργαλεία που ευαγγελίζεται η Συμφωνία και να καταδείξει τις συνέπειες που έχουν στη διαδικασία της περιφερειακής ολοκλήρωσης, στόχοι που η ίδια η Συμφωνία του Κοτονού προσπαθεί να επιτύχει. Επιχειρείται επίσης η ανάλυση των λόγων που οι Οικονομικές Συμφωνίες Συνεργασίας και η βοήθεια για το εμπόριο ευνοούν την αναπαραγωγή σχέσεων εξάρτησης. Παρουσιάζεται, επίσης, ο συνεχώς αυξανόμενος ρόλος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας στην Αφρικανική ήπειρο στο πλαίσιο των οικονομικών στόχων που έχει θέσει το πρόγραμμά της "Οικονομική ζώνης του Δρόμου του Μεταξιού". Τέλος, υπογραμμίζονται οι βασικές προκλήσεις που διαμόρφωσαν τα οικονομικά εργαλεία της Συμφωνίας του Κοτονού και αναδεικνύονται οι πτυχές της Κοινής Αναπτυξιακής Πολιτικής όπου η ΕΕ χρειάζεται να αποδώσει έμφαση τα επόμενα χρόνια.