| Abstract : | Πολλοί αστικοί αναλυτές πιστεύουν ότι η προαστιακή εξάπλωση έχει εξελιχθεί σε ένα μείζον ζήτημα καθώς συμβάλλει στην δημιουργία δύο ειδών προβλημάτων: στις δυσκολίες που σχετίζονται με την αύξηση του πληθυσμού όπως η αυξανόμενη κυκλοφοριακή συμφόρηση, καθώς και οι υψηλές συγκεντρώσεις νοικοκυριών-φτωχών μειονοτήτων-σε σκληροπυρηνικές περιοχές. Ωστόσο μια προσεκτική αναδρομή στο παρελθόν ως προς τα κριτήρια τόσο της εξάπλωσης όσο και της αστικής παρακμής δείχνει ότι στατιστικά τουλάχιστον δεν παρουσιάζουν κάποια σημαντική σχέση ως προς αυτές τις δύο συνθήκες.Η βασική φύση της διαδικασίας της αστικής ανάπτυξης στην Αμερική θα προκαλούσε συγκέντρωση φτώχειας σε σκληροπυρηνικές περιοχές ακόμη και αν στη θέση της εξάπλωσης βρίσκονταν πιο συμπαγείς μορφές αύξησης. Το φαινόμενο της εξάπλωσης ωστόσο φαίνεται να επιδεινώνει τα προβλήματα που σχετίζονται με την αύξηση του πληθυσμού. Τα προβλήματα αυτά θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν είτε με γενικές εναλλακτικές στρατηγικές αύξησης – όπως υψηλή πυκνότητα, περιορισμένη οριακή αύξηση- ή πιο συγκεκριμένες μέθοδοι ενάντια στο φαινόμενο της εξάπλωσης όπως η τοπική κατανομή φόρων και ο περιφερειακός συντονισμός της χρήσης εδάφους. Ωστόσο δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια αποτελεσματική πολιτική που θα μπορούσε να ανακουφίσει την κυκλοφοριακή συμφόρηση σε ικανοποιητικό βαθμό ή έστω να περιορίσει το φαινόμενο της εξάπλωσης στις περισσότερες αμερικανικές περιοχές.
|
|---|
Copyright © 2013 Library AUEB. All rights reserved.