Περίληψη : | This thesis addresses the popular ARDL bounds test for cointegration and tries to demonstrate its underlying theoretical assumptions in a concise way so that someone interested in this area can easily apply and at the same time understand why and how it works. Often, misuse of a method or a test can lead to a bad situation or unexpectedly unwanted results. Thus, it is also crucial to understand under which circumstances the test doesn't work as expected. For this reason, four practical implementations of the test are presented showing some interesting behavior of the test in practice. This practical section explores the cointegrating relationships between the 1% top income share and the macroeconomic factors of credit, education, gdp, inflation, population growth and trade in order to reveal if there is a long-run relationship. This relationship is tested for four different countries, Greece, France, USA and UK trying to see if the income inequality is driven by the same factors and in the same way for such different economies. For the cases of Greece and France, although there were strong indications supporting the existence of such a relationship, due to a particular limitation in the test's methodology (endogeneity) we couldn't say for sure whether those results were valid or not. In the case of USA, the test concluded for the existence of a long-run relationship but a simple graphical inspection was enough to tell us that this was a false positive alarm (type I error) as this was a degenerate relationship. Finally, in the case of UK a not well defined model was supporting the long-run relationship hypothesis but a more carefully designed model was against this decision. Αυτή η διπλωματική εργασία εξετάζει το δημοφιλές ARDL bounds test συνολοκλήρωσης και προσπαθεί να δείξει τις θεωρητικές παραδοχές πίσω από το τεστ με συνοπτικό τρόπο έτσι ώστε ο κάθε ενδιαφερόμενος να μπορεί εύκολα να εφαρμόσει και ταυτόχρονα να κατανοεί γιατί και πως λειτουργεί. Συχνά, η λανθασμένη χρήση μια μεθοδολογίας ή ενός τεστ μπορεί να οδηγήσει σε άσχημες καταστάσεις ή απρόσμενα και ανεπιθύμητα αποτελέσματα. Συνεπώς, είναι εξίσου σημαντικό να καταλάβουμε υπό ποιες συνθήκες το τεστ δεν λειτουργεί όπως θα περιμέναμε. Γι' αυτό το λόγο παρουσιάζονται τέσσερις πρακτικές εφαρμογές του τεστ δείχνοντας κάποιες ενδιαφέρουσες συμπεριφορές τους τεστ στην πράξη. Το πρακτικό αυτό κομμάτι ερευνά τις σχέσεις συνολοκλήρωσης μεταξύ του ανώτερου 1% μεριδίου εισοδήματος και των μακροοικονομικών παραγόντων πίστωσης, εκπαίδευσης, ΑΕΠ, πληθωρισμού, ρυθμού αύξησης του πληθυσμού και εμπορείου έτσι ώστε να αποκαλύψει αν υπάρχει μακροχρόνια σχέση. Αυτή η σχέση ελέγχεται για τέσσερις χώρες, την Ελλάδα, τη Γαλλία, τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο προσπαθώντας να δει αν η ανισοκατανομή του εισοδήματος οδηγείται από τους ίδιους παράγοντες και με τον ίδιο τρόπο σε τόσο διαφορετικές οικονομίες. Για την περίπτωση της Ελλάδας και της Γαλλίας, αν και υπήρχαν ισχυρές ενδείξεις που υποστήριζαν την ύπαρξη μιας τέτοιας σχέσης, λόγω ενός συγκεκριμένου περιορισμού στη μεθοδολογία του τεστ (ενδογένεια) δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι αν αυτά τα αποτελέσματα είναι έγκυρα ή όχι. Στην περίπτωση των ΗΠΑ, το τεστ υπέδειξε την ύπαρξη μακροχρόνιας σχέσης αλλά μια απλή γραφική απεικόνιση ήταν VIII αρκετή για να δείξει πως ήταν ψευδώς θετικό (σφάλμα τύπου Ι) καθώς η σχέση ήταν αποκλίνουσα. Τέλος, στην περίπτωση του Ηνωμένου Βασιλείου ένα κακώς προσδιορισμένο μοντέλο υποστήριζε την υπόθεση της μακροχρόνιας σχέσης αλλά ένα πιο προσεκτικά σχεδιασμένο μοντέλο ήταν αντίθετο με αυτή την απόφαση.
|
---|