Περίληψη : | February 26thin 2020,was the day when the virus that had infected almost the whole world, now known as COVID-19(Corona Virus), began to spread in Greece. At the beginning of March, the first strict measures were taken, which led the Greek people to a state of confinement that lasted for almost two months. As a result, many students were trapped in the city where they were staying and due to the measures that were taken for the protection of the public health, they were for-bitten to go out of their residence unless it was necessary and were isolated from friends and relatives. Some of them experienced the confinement all alone.However, it was expected that this condition would have a direct impact on their psychology,and this could potentially lead to depression. Between the 13thof May and the 12thof June 2020, questionnaires were dispensed to the students of Greece, which were related to general information about their personal life, the conditions that prevailed during the confinement, the various ways of entertainment, as well as questions related to their emotions and mental state. The target of this paper is to obtain an overview of the situation experienced by the students in order to examine whether the prevailing conditions contributed to the formation oft heir psychology, mental health and eventually to investigate in which way these all circumstances could contribute to the provocation of depression. In order to draw conclusions, various descriptive measures (position measures, diagrams), tests for the relationship of variables (χ2test, t-test, ANOVA, Kruskal Wallis) will be estimated, as well as models will be created so to find out which factors possibly are contributing to the provocation of depression among the students. More specifically, depression will be considered as self-reported depression, which will be a quantitative variable based on eight item scaled variables, according to the Center of Epidemiological Studies-Depression (CES -D). However, it is not a clinical measure as it does not include all the variables that contribute to depression. H 26η Φλεβάρη του 2020, ήταν η ημέρα όταν στην Ελλάδα άρχισε να εξαπλώνεται ο νέος ιός που είχε προσβάλει τότε σχεδόν όλον τον κόσμο, γνωστός πλέον ως COVID-19. Στις αρχές Μαρτίου πάρθηκαν τα πρώτα αυστηρά μέτρα όπου οδήγησαν τον ελληνικό λαό σε καθεστώς εγκλεισμού, το οποίο διήρκησε σχεδόν δύο μήνες. Ως αποτέλεσμα ήταν πολλοί φοιτητές να εγκλωβιστούν στην πόλη που διέμεναν και λόγω των μέτρων απαγόρευσης καθώς και για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας, απομονώθηκαν στις κατοικίες τους. Ορισμένοι από αυτούς πέρασαν τον εγκλεισμό μόνοι και άλλοι έχοντας συντροφιά άλλα άτομα. Ωστόσο είναι αναμενόμενο αυτή η κατάσταση να έχει άμεσες επιπτώσεις στην ψυχολογία τους και πολλές φορές αυτό δυνητικά να μπορούσε να οδηγήσει και σε κατάθλιψη. Μεταξύ της 13ης Μαΐου και 12ης Ιουνίου δόθηκαν στους φοιτητές των ελληνικών πανεπιστημίων ερωτηματολόγια τα οποία σχετίζονταν με γενικές πληροφορίες όσον αφορά τις συνθήκες που επικρατούσαν κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού, τους διάφορους τρόπους ψυχαγωγίας και απασχόλησης που είχαν, καθώς και ερωτήσεις που σχετίζονταν με τα συναισθήματα και την ψυχική τους κατάσταση. Στόχος της παρούσας εργασίας, είναι μέσω των ερωτηματολογίων που συλλέχθηκαν να αποκτηθεί μία γενική εικόνα της κατάστασης που βίωσαν οι φοιτητές, να εξετάσουμε κατά πόσο οι συνθήκες που επικρατούσαν συνέβαλλαν στην διαμόρφωση της ψυχολογίας τους, της ψυχικής τους υγείας και εν κατακλείδι να διερευνήσουμε σε τι βαθμό όλα αυτά θα μπορούσαν να συμβάλουν στην πρόκληση κατάθλιψης. Για τη διεξαγωγή συμπερασμάτων, υπολογίζονται διάφορα περιγραφικά μέτρα (μέτρα θέσης, διαγράμματα ), έλεγχοι για τη σχέση των μεταβλητών (χ2 test, t-test, ANOVA, Kruskal Wallis) και εφαρμόζονται μοντέλα προκειμένου να καταλήξουμε στους παράγοντες οι οποίοι ενδεχομένως συνέβαλαν στην πρόκληση κατάθλιψης στους φοιτητές.Πιο συγκεκριμένα, ως κατάθλιψη θα θεωρήσουμε τη self–reportedκατάθλιψη, η οποία είναι μία ποσοτική μεταβλητή που δημιουργείται με βάση οκτώ μεταβλητών του ερωτηματολογίου, σύμφωνα με τη μεθοδολογία του Κέντρου Επιδημιολογικής Έρευνας της κατάθλιψης (CES-D). Ωστόσο δεν αποτελεί κλινικό μέτρο καθώς δεν εμπεριέχει όλες τις μεταβλητές που συμβάλλουν στην κατάθλιψη.
|
---|