Κοινότητες στην ΠΥΞΙΔΑ
Επιλέξτε μια κοινότητα για να περιηγηθείτε στις συλλογές της.
Πρόσφατες Υποβολές
Distributed ledger technologies meet the Internet of Things: security, interoperability and advanced access control
(2025-06-30) Pittaras, Iakovos; Πιτταράς, Ιάκωβος; Siris, Vasilios; Voulgaris, Spyridon; Patsakis, Constantinos; Papavassiliou, Symeon; Xylomenos, George; Douligeris, Christos; Polyzos, George
Το Διαδίκτυο των Πραγμάτων (Internet of Things – IoT), όπου φυσικές συσκευές προσπελαύνονται μέσω του Διαδικτύου, επικοινωνούν μεταξύ τους και λειτουργούν αυτόνομα και χωρίς επίβλεψη, διαμορφώνει εκ νέου την κατάσταση του σύγχρονου Διαδικτύου και πολλών από τους υποκείμενους μηχανισμούς του. Το IoT αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που δέχεται αυξανόμενη προσοχή από την ερευνητική κοινότητα, λόγω του μεγάλου πλήθους σημαντικών και συχνά ευαίσθητων υπηρεσιών που παρέχει σε διάφορους τομείς. Ωστόσο, η εξάπλωση χρήσης του ΙοΤ, αυξάνει ραγδαία τον αριθμό των ΙοΤ συσκευών και εφαρμογών που απαιτούν συνεργασία μεταξύ ετερογενών συσκευών. Επίσης, αυξάνεται η ανταλλαγή (συχνά ευαίσθητων) πληροφοριών μεταξύ πολλαπλών οντοτήτων, που δεν εμπιστεύονται μεταξύ τους. Οπότε η ανάγκη για απρόσκοπτη διαλειτουργικότητα, ενισχυμένη εγγενή ασφάλεια, αποκέντρωση, καθώς και για αποτελεσματικό, αποκεντρωμένο και ευέλικτο έλεγχο πρόσβασης αυξάνεται. Επομένως, παρόλο που θεωρητικά το ΙοΤ φαίνεται να προσφέρει πολυάριθμα οφέλη, στην πράξη δημιουργούνται πολλά ζητήματα. Συγκεκριμένα, μία από τις πιο κρίσιμες προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει το IoT είναι η προστασία των συσκευών και των δεδομένων που παράγονται εντός αυτών των συστημάτων. Ωστόσο, οι περισσότερες συμβατικές λύσεις ελέγχου πρόσβασης, οι οποίες είναι σχεδιασμένες για κεντρικοποιημένα, λιγότερο δυναμικά περιβάλλοντα και για συσκευές χωρίς περιορισμούς πόρων, έχουν αποδειχθεί αναποτελεσματικές και ανεπαρκείς για τις απαιτήσεις και τις ιδιαιτερότητες του IoT. Καθίσταται, επομένως, σαφές ότι οι υπάρχουσες λύσεις για το ΙοΤ πρέπει να επανεκτιμηθούν και να αναπτυχθούν νέες λύσεις ελέγχου πρόσβασης.
Η παρούσα διατριβή υποστηρίζει ότι οι τεχνολογίες των Αλυσίδων Καταχωρήσεων (Distributed Ledger Technologies – DLTs) μπορούν να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις για τον έλεγχο πρόσβασης στο ΙοΤ, αλλά και των ΙοΤ συστημάτων γενικότερα. Η συνεισφορά μας προς αυτή την κατεύθυνση είναι διττή. Αρχικά, αναλύουμε τη σχετική βιβλιογραφία και εντοπίζουμε βασικές απαιτήσεις που πρέπει να πληρούν οι μηχανισμοί ελέγχου πρόσβασης στο IoT. Με βάση αυτές, προτείνουμε καινοτόμες λύσεις ελέγχου πρόσβασης, βασισμένες σε Αλυσίδες Καταχωρήσεων, οι οποίες αξιοποιούν τα έξυπνα συμβόλαια (smart contracts) για την έκδοση και διαχείριση τεκμηρίων ελέγχου πρόσβασης (Access Control Tokens – ACTs). Επίσης, χρησιμοποιούμε τα έξυπνα συμβόλαια ως αποκεντρωμένα σημεία λήψης αποφάσεων (Policy Decision Points – PDPs) για τον έλεγχο πρόσβασης, προσφέροντας έτσι ισχυρά χαρακτηριστικά ασφάλειας. Για την επίδειξη της εφικτότητας των προτεινόμενων λύσεων, τις ενσωματώνουμε στο πρωτόκολλο OAuth 2.0. Επιπλέον, εξετάζουμε πως ο μηχανισμός συναίνεσης (consensus mechanism) του Hyperledger Fabric μπορεί να λειτουργήσεις ως σημείο λήψης απόφασης για έλεγχο πρόσβασης σε συνεργατικά ΙοΤ συστήματα. Στη συνέχεια, παρουσιάζουμε πώς η τεχνολογία των Αλυσίδων Καταχωρήσεων μπορεί να ενσωματωθεί σε συστήματα και αρχιτεκτονικές IoT, αναδεικνύοντας τα πλεονεκτήματά της σε περιπτώσεις, όπως τα ΙοΤ παιχνίδια και τα ψηφιακά δίδυμα (digital twins) συσκευών. Τέλος, δείχνουμε πώς αυτή η ενσωμάτωση, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση του Ιστού των Πραγμάτων (Web of Things – WoT), μπορεί να ενισχύσει σημαντικά τα ΙοΤ συστήματα και τις εφαρμογές, ιδιαίτερα όσον αφορά την ασφάλεια και τη διαλειτουργικότητα.
Εξαγορές και συγχωνεύσεις στον χρηματοπιστωτικό κλάδο σε περίοδο κρίσης
(2025-07-08) Σταυρακάκη-Μπαγκέρη, Ουρανία; Κασιμάτης, Κωνσταντίνος; Αγοράκη, Μαρία-Ελένη; Κουρέτας, Γεώργιος
Η παρούσα εργασία εξετάζει την επίδραση των εξαγορών και συγχωνεύσεων στην αποδοτικότητα των τεσσάρων ελληνικών συστημικών τραπεζών από το έτος 2000 έως το έτος 2024, με έμφαση στις περιόδους χρηματοπιστωτικής κρίσης. Σκοπός είναι να διερευνηθεί αν οι Ε&Σ συνέβαλαν στη βελτίωση της τραπεζικής απόδοσης και συγκεκριμένα αν επέδρασσαν στους δείκτες απόδοσης ενεργητικού (ROA) και ιδίων κεφαλαίων (ROE). Η ανάλυση πραγματοποιείται σε δεδομένα πάνελ με εφαρμογή της μεθόδου Difference-in-Differences (DiD), ενσωματώνοντας τραπεζοκεντρικές μεταβλητές και την επίδραση των περιόδων κρίσης. Πραγματοποιείται ανασκόπηση της διεθνούς και ελληνικής βιβλιογραφίας σχετικά με την απόδοση των τραπεζικών εξαγορών και συγχωνεύσεων, με ιδιαίτερη έμφαση στις επιδράσεις τους σε περιόδους οικονομικών κρίσεων, καθώς και στους παράγοντες που καθορίζουν την έκβασή τους. Τα εμπειρικά αποτελέσματα καταδεικνύουν ότι, στο σύνολο της εξεταζόμενης περιόδου, δεν παρατηρείται στατιστικά σημαντική συσχέτιση των Ε&Σ με την αποδοτικότητα του ενεργητικού, των τεσσάρων ελληνικών συστημικών τραπεζών. Ωστόσο, κατά την περίοδο κρίσης καταγράφεται θετική, έστω και οριακή, επίδραση στην απόδοση ιδίων κεφαλαίων των τραπεζών που συμμετείχαν σε Ε&Σ. Αντιθέτως, τα ποσοστά μη εξυπηρετούμενων δανείων των χαρτοφυλακίων των τραπεζών εμφανίζονται συστηματικά αρνητικά συνδεδεμένες με την αποδοτικότητα, ενώ η κεφαλαιακή επάρκεια φαίνεται επιδρά θετικά στην αποδοτικότητα, ιδίως σε συνθήκες υψηλής αβεβαιότητας. Η εργασία συμβάλλει στην κατανόηση του ρόλου και της επίδρασης των Ε&Σ, στις αποδόσεις των τραπεζών, ιδίως στις συνθήκες κρίσης, και αναδεικνύει τη σημασία θεσμικών παρεμβάσεων και ποιοτικής διαχείρισης του χαρτοφυλακίου των τραπεζών. Τέλος, η μελλοντική έρευνα μπορεί να εστιάσει στη διεύρυνση του δείγματος, με την ενσωμάτωση διεθνών τραπεζών, καθώς και στη χρήση πιο εξειδικευμένων μεθοδολογικών εργαλείων, με στόχο τη βαθύτερη κατανόηση των συνθηκών υπό τις οποίες οι Ε&Σ βελτιώνουν την τραπεζική αποδοτικότητα.
Εισαγωγή στον δυναμικό προγραμματισμό με αριθμητικές εφαρμογές
(2025-07-16) Αρδούνη, Μαρία-Ελένη; Ardouni, Maria-Eleni; Ψαράκης, Στυλιανός; Δημητράκος, Θεοδόσης; Κυριακίδης, Επαμεινώνδας
Ο Δυναμικός προγραμματισμός είναι ένας από τους πιο σημαντικούς κλάδους της Επιχειρησιακής Έρευνας και θεμελιώθηκε το 1953 από τον Richard Bellman. Στηρίζεται στην αρχή της βελτιστοποίησης και αποτελεί μέθοδο η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί όταν τα υποπροβλήματα του κύριου προβλήματος δεν είναι ανεξάρτητα μεταξύ τους. Η μέθοδος επίλυσης τέτοιων προβλημάτων βασίζεται σε μία κατάλληλη αναδρομική σχέση και με τη σύνθεση των αποφάσεων των υποπροβλημάτων προκύπτει η ζητούμενη απόφαση. Στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να αναλύσει τη χρησιμότητα του Δυναμικού Προγραμματισμού τόσο στην καθημερινή ζωή όσο και στους επιχειρηματικούς και οικονομικούς κλάδους. Στο πρώτο κεφάλαιο παρατίθεται ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του Δυναμικού Προγραμματισμού η εύρεση της βέλτιστης διαδρομής. Στη συνέχεια στα κεφάλαια 2 και 3 καταγράφονται τα χαρακτηριστικά του Δυναμικού Προγραμματισμού και οι κατηγορίες των προβλημάτων του. Ακόμη στο τρίτο κεφάλαιο παρατίθενται παραδείγματα από την κατηγορία των Ντετερμινιστικών προβλημάτων καθώς και ένα παράδειγμα γραμμικού προγραμματισμού το οποίο επιλύεται με διαφορετικούς τρόπους. Τέλος στο τέταρτο και τελευταίο κεφάλαιο περιγράφονται και επιλύονται παραδείγματα των προβλημάτων που ανήκουν στην κατηγορία των Στοχαστικών προβλημάτων.
Demand forecasting and energy consumption recommendations for smart grid consumer engagement through deep learning and reinforcement learning
(2025-06-26) Chadoulos, Spiros; Siris, Vasilios; Xylomenos, George; Toumpis, Stavros; Pavlopoulos, Ioannis; Papavasiliou, Anthony; Polyzos, George; Koutsopoulos, Iordanis
Οι καταναλωτές διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη λειτουργία των Έξυπνων Δικτύων, καθώς οι δραστηριότητές τους αντιστοιχούν σε μεγάλο μέρος της συνολικής ενεργειακής ζήτησης. Συνεπώς, οι πάροχοι ενέργειας, οι δημόσιοι οργανισμοί και άλλες οντότητες με περιβαλλοντική ευαισθησία στοχεύουν στη μείωση και τη διαμόρφωση των προτύπων κατανάλωσης ενέργειας, ώστε να επιτευχθεί μείωση των φορτίων αιχμής, γενική εξομάλυνση του φορτίου και, κατ' επέκταση, περιορισμός των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Η πρόβλεψη της ενεργειακής ζήτησης σε επίπεδο καταναλωτή αποτελεί απαραίτητο συστατικό των μελλοντικών Έξυπνων Δικτύων, καθώς επιτρέπει την εφαρμογή μηχανισμών εξοικονόμησης ενέργειας, όπως η Απόκριση Ζήτησης (Demand Response), ο χρονικός προγραμματισμός δραστηριοτήτων και οι αγορές ενέργειας που περιλαμβάνουν καταναλωτές-παραγωγούς (prosumers). Επιπλέον, οι εξατομικευμένες προτάσεις ενεργειακής κατανάλωσης σε επίπεδο συσκευών με στόχο την ενεργειακή αποδοτικότητα μπορούν να έχουν αξιοσημείωτο αντίκτυπο τόσο στους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος όσο και στη συνολική ισορροπία προσφοράς-ζήτησης ενέργειας. Ωστόσο, η συμπεριφορά του τελικού χρήστη όσον αφορά την ενεργοποίηση των συσκευών είναι συνήθως άγνωστη εκ των προτέρων, δημιουργώντας έτσι ένα ιδιαίτερα δυναμικό περιβάλλον.
Στην παρούσα διατριβή, αρχικά παρουσιάζεται μια επισκόπηση των προσεγγίσεων για την συμμετοχή των καταναλωτών, παρέχοντας πληροφορίες, κίνητρα και προτάσεις για ενεργειακή αποδοτικότητα μέσω εφαρμογών κινητών συσκευών. Η έμφαση δίνεται στην ενσωμάτωση προσεγγίσεων μηχανικής μάθησης σε εφαρμογές κινητών για Έξυπνα Δίκτυα, ώστε να επιτευχθεί βέλτιστη διαχείριση της ευελιξίας των καταναλωτών και να ενισχυθεί η εξοικονόμηση ενέργειας μέσω λεπτομερούς δημιουργίας προφίλ και μοντελοποίησης, καθώς διατίθενται ολοένα και περισσότερα δεδομένα κατανάλωσης ενέργειας. Διεξάγεται μια πρωτότυπη επισκόπηση της υπάρχουσας βιβλιογραφίας στον συγκεκριμένο τομέα, με σκοπό τον εντοπισμό κενών από αυτήν την οπτική γωνία, και αναπτύσσεται μια εφαρμογή για την κάλυψη αυτών των κενών. Επιπλέον, προτείνεται μια αρχιτεκτονική βαθιάς μάθησης με το όνομα Deep4Ener, για την πρόβλεψη της ζήτησης ενέργειας σε επίπεδο καταναλωτή, η οποία εκπαιδεύεται με δεδομένα από πολλαπλά κτίρια και είναι ικανή να πραγματοποιεί προβλέψεις για καταναλωτές που δεν έχουν εμφανιστεί στο στάδιο της εκπαίδευσης και για τους οποίους υπάρχουν περιορισμένα ιστορικά δεδομένα. Το μοντέλο Deep4Ener μαθαίνει κοινά χαρακτηριστικά ζήτησης ενέργειας μεταξύ διαφορετικών καταναλωτών, χρησιμοποιώντας μια νέα αρχιτεκτονική προφίλ ενεργειακής συμπεριφοράς, η οποία περιλαμβάνει τεχνικές συσταδοποίησης (clustering) και ένα νευρωνικό δίκτυο τύπου encoder για εξαγωγή χαρακτηριστικών. Επιπλέον, προτείνεται ένα πλαίσιο Ενισχυτικής Μάθησης (Reinforcement Learning – RL) βασισμένο σε Διαδικασίες Απόφασης Markov (Markov Decision Processes – MDP) για την παροχή συστάσεων ενεργειακής αποδοτικότητας, το οποίο μαθαίνει τη συμπεριφορά του χρήστη ταυτόχρονα για πολλαπλές συσκευές. Το προτεινόμενο μοντέλο προσφέρεται ως παραμετροποιήσιμο περιβάλλον ανοικτού κώδικα Gymnasium, με το όνομα EMS-env, για συστάσεις ενεργειακής αποδοτικότητας πολλαπλών συσκευών. Το EMS-env μπορεί να προσομοιώσει διαφορετικούς τύπους συμπεριφοράς καταναλωτών με βάση το μοντέλο MDP και υποστηρίζει διαφορετικούς τύπους συσκευών καθώς και feedback από τους χρήστες. Τέλος, προτείνεται μια προσέγγιση Ενισχυτικής Μάθησης με Ανθρώπινη Ανάδραση (RLHF – Reinforcement Learning from Human Feedback) με μερικώς καθορισμένες ανταμοιβές, η οποία ενσωματώνεται σε ένα σύστημα συστάσεων για την ενεργειακή αποδοτικότητα κατοικιών. Η προτεινόμενη λύση μειώνει το κόστος ενέργειας, μαθαίνοντας παράλληλα τις προτιμήσεις των χρηστών με βάση τα συλλεγόμενα δεδομένα, χωρίς να απαιτείται πλήρως καθορισμένη συνάρτηση ανταμοιβής (reward).
Entrepreneurship education: the measurement of entrepreneurial competencies and their development through innovation-driven entrepreneurial action
(2025-07-14) Chronaki, Vasiliki; Χρονάκη, Βασιλική; Doukidis, Georgios; Voudouris, Irini; Pouloudi, Nancy; Lekakos, George; Soderquist, Eric-Klas; Griva, Anastasia; Pramatari, Aikaterini
Καθώς η καινοτομία και η επιχειρηματικότητα αποτελούν βασικούς μοχλούς της σύγχρονης οικονομίας, τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα καλούνται να ενισχύσουν τον ρόλο τους ως φορείς καλλιέργειας επιχειρηματικών δεξιοτήτων. Σε αυτό το πλαίσιο, η διδακτορική διατριβή εστιάζει στον σχεδιασμό, την εμπειρική αξιολόγηση και τη θεωρητική θεμελίωση ενός εκπαιδευτικού πλαισίου επιχειρηματικής εκπαίδευσης, του IDEA (Innovation-Driven Entrepreneurial Action).
Η έρευνα βασίστηκε σε δύο αλληλένδετα ερευνητικά σκέλη. Το πρώτο αφορά την εννοιολόγηση, μέτρηση και επικύρωση εννέα επιχειρηματικών δεξιοτήτων, ενώ το δεύτερο αφορά την ανάπτυξη και αξιολόγηση του εκπαιδευτικού προγράμματος IDEA, το οποίο ενσωματώνει αρχές όπως η μάθηση μέσω δράσης, η καθοδήγηση, η διεπιστημονικότητα και η συνεχής ανατροφοδότηση και επικύρωση.
Η παράλληλη εμπειρική μελέτη βασίστηκε σε τέσσερα προγράμματα επιχειρηματικής εκπαίδευσης που υλοποιούνται μέσα και από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ακολουθώντας μεθοδολογία συμμετοχικής έρευνας (action research) και αξιοποιώντας μικτή μεθοδολογική προσέγγιση.
Η διατριβή προσφέρει ένα επικυρωμένο εργαλείο μέτρησης της ανάπτυξης και ενίσχυσης επιχειρηματικών δεξιοτήτων και πρόθεσης για επιχειρηματική δράση, καθώς και ένα προσαρμόσιμο εκπαιδευτικό μοντέλο εφαρμόσιμο σε διαφορετικά εκπαιδευτικά περιβάλλοντα και σε συμμετέχοντες με διαφορετικό ακαδημαϊκό, κοινωνικό και εργασιακό υπόβαθρο. Επιπλέον, συνεισφέρει θεωρητικά στον διάλογο σε ότι αφορά στη μετάβαση των Ανώτερων Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων σε Επιχειρηματικά Πανεπιστήμια, παρέχοντας ένα σύνδεσμο ανάμεσα στη θεωρία των επιχειρηματικών δεξιοτήτων και την πρακτική της εκπαιδευτικής εφαρμογής.
Συνολικά, η διατριβή γεφυρώνει το χάσμα μεταξύ θεωρίας και πράξης, συμβάλλοντας ουσιαστικά στον μετασχηματισμό της επιχειρηματικής εκπαίδευσης και της τρίτης πανεπιστημιακής αποστολής που στοχεύει στη μετάφραση της έρευνας και της μεταφοράς γνώσης σε αντίκτυπο για τη κοινωνία και την οικονομία.