Ηλεκτρονική διακυβέρνηση στην Ελλάδα

Abstract

Η ηλεκτρονική διακυβέρνηση αφορά στην αξιοποίηση και χρήση Τεχνολογιών Πληροφοριών και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) από φορείς της Δημόσιας Διοίκησης. Παρά τα σημαντικά θετικά βήματα που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα για την αξιοποίησή της, η συνολική εικόνα της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης παραμένει προβληματική. Η δημοσίευση της Εθνικής Ψηφιακής Στρατηγικής 2016–2021 το Δεκέμβριο του 2016 προσέφερε έναν οδικό χάρτη για την ψηφιακή ανάπτυξη της χώρας και την εναρμόνισή της με τις αντίστοιχες πρακτικές σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η μελέτη καταγράφει μία σειρά έργων ηλεκτρονικής διακυβέρνησης που έχουν υλοποιηθεί στο πρόσφατο παρελθόν, αρκετά από τα οποία κρίνονται επιτυχημένα αναφορικά με το ποσοστό λειτουργιών που χρησιμοποιούνται, την ικανοποίηση των ενδιαφερόμενων ή την υποστήριξη της διαλειτουργικότητας υπηρεσιών. Στα πλαίσια της παρούσας μελέτης έγινε εκτεταμένη εμπειρική έρευνα, βασισμένη σε συνεντεύξεις με πολίτες, δημόσιους υπαλλήλους και στελέχη εταιρειών πληροφορικής, η οποία καταδεικνύει τις διαφορετικές απόψεις που υπάρχουν σε σχέση με τις επιλογές στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση, αλλά και την αποτελεσματικότητά της στην ελληνική πραγματικότητα. Τα συμπεράσματα της εμπειρικής μελέτης και της επισκόπησης της τρέχουσας κατάστασης αναδεικνύουν τέσσερις κομβικούς άξονες όπου παρουσιάζονται προβλήματα, για τα οποία η μελέτη παραθέτει αντίστοιχες κρίσιμες παρεμβάσεις: στο στρατηγικό σχεδιασμό, στην υλοποίηση, στην κουλτούρα και διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού και στη διαχείριση πληροφοριακών συστημάτων. Σε πρακτικό επίπεδο, προτείνεται η υλοποίηση οριζοντίων έργων (π.χ. διακυβέρνηση, κωδικοποίηση νομοθεσίας, μητρώων πολιτών και δημοσίων υπαλλήλων, ψηφιακό οργανόγραμμα της Δημόσιας Διοίκησης) και υλοποίηση έργων σε τομείς κομβικούς για την αποτελεσματική λειτουργία του κράτους και την εξυπηρέτηση του πολίτη (οικονομική δραστηριότητα, δικαιοσύνη, εργασία, υγεία, τουρισμός και πολιτισμός).