Διδακτορικές διατριβές
Μόνιμο URI για αυτήν τη συλλογήhttps://pyxida.aueb.gr/handle/123456789/69
Περιήγηση
Πλοήγηση Διδακτορικές διατριβές ανά Συγγραφέα "Sarri, Garyfalia"
A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
Τώρα δείχνει 1 - 1 από 1
- Αποτελέσματα ανά σελίδα
- Επιλογές ταξινόμησης
Τεκμήριο Public debt consolidation and structural reforms in DGE models(08-01-2020) Σαρρή, Γαρυφαλιά; Sarri, Garyfalia; Athens University of Economics and Business, Department of International and European Economic Studies; Καλυβίτης, Σαράντης; Φιλιππόπουλος, Απόστολος; Βασιλάτος, Ευάγγελος; Κωνσταντίνου, Παναγιώτης; Οικονομίδου, Χαρίκλεια; Παναγιωτίδης, Θεόδωρος; Οικονομίδης, ΓεώργιοςΤο αντικείμενο της παρούσας διατριβής είναι να μελετήσει την επίδραση των πολιτικών αποκλιμάκωσης του λόγου δημοσίου χρέους ως προς το ΑΕΠ, ιδιαίτερα στο προϊόν της οικονομίας και στα καθαρά διαθέσιμα εισοδήματα των παραγόντων της οικονομίας. Για αυτό το σκοπό, αναπτύχθηκε ένα Δυναμικό Μοντέλο Γενικής Ισορροπίας με ετερογενείς παράγοντες (καπιταλιστές, ιδιωτικοί υπάλληλοι, δημόσιοι υπάλληλοι). Αρχικά, η αποκλιμάκωση του λόγου δημοσίου χρέους ως προς το ΑΕΠ επιτεύχθηκε μέσω της προσαρμογής ενός ή δύο εργαλείων πολιτικής (φόροι σε κατανάλωση, εργασία, κεφάλαιο, δημόσιες επενδύσεις, δημόσιες προμήθειες, μισθοδοσία δημόσιων υπαλλήλων, κοινωνικές μεταβιβάσεις). Έπειτα, η αποκλιμάκωση του λόγου δημοσίου χρέους ως προς το ΑΕΠ συνοδεύτηκε από διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις (δημόσια χρηματοδότηση αντί δημόσιας παραγωγής μη αμιγών δημόσιων αγαθών, ιδιωτικοποίηση της παραγωγής μη αμιγών δημόσιων αγαθών). Το μοντέλο επιλύθηκε αριθμητικά χρησιμοποιώντας τιμές από την Ευρωζώνη για τις εξωγενείς μεταβλητές, κατά την περίοδο 2005-2015. Ως προς την αποκλιμάκωση του λόγου δημοσίου χρέους ως προς το ΑΕΠ, ο στόχος που τέθηκε ήταν 60%, όπως και στη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Στη μακροχρόνια περίοδο, η μείωση του λόγου δημοσίου χρέους ως προς το ΑΕΠ αποδεσμεύει πόρους, επιτρέποντας τη μείωση/αύξηση των φορολογικών συντελεστών/δημοσίων δαπανών. Αυτό έχει θετικά αποτελέσματα μακροχρόνια τόσο στο προϊόν της οικονομίας, όσο και στο κατά κεφαλήν καθαρό διαθέσιμο εισόδημα των παραγόντων της οικονομίας. Όταν η μείωση του λόγου δημοσίου χρέους ως προς το ΑΕΠ συνοδεύτηκε από διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, τα αρνητικά αποτελέσματα που παρατηρήθηκαν στη βραχυχρόνια και ειδικά την πολύ βραχυχρόνια περίοδο εξομαλύνθηκαν. Ο λόγος ήταν ότι κατά τη μετάβαση στη νέα μακροχρόνια ισορροπία, η μείωση του λόγου δημοσίου χρέους ως προς το ΑΕΠ συνεπάγεται αύξηση/μείωση των φορολογικών συντελεστών/δημοσίων δαπανών. Ωστόσο, η μείωση του κόστους παραγωγής των μη αμιγών δημόσιων αγαθών αποτρέπει την παραπάνω αύξηση/μείωση των φορολογικών συντελεστών/δημοσίων δαπανών στη βραχυχρόνια περίοδο. Συνολικά, το υψηλότερο κατά κεφαλήν προϊόν και καθαρό διαθέσιμο εισόδημα παρατηρήθηκε όταν η αποκλιμάκωση του λόγου δημοσίου χρέους ως προς το ΑΕΠ συνοδεύτηκε από ιδιωτικοποίηση της παραγωγή του μη αμιγούς δημοσίου αγαθού και ειδικότερα όταν ο φορολογικός συντελεστής στο κεφάλαιο ήταν το εργαλείο πολιτικής που προσαρμόστηκε στην αλλαγή πολιτικής.