Εντοπίστηκε ένα σφάλμα στη λειτουργία της ΠΥΞΙΔΑΣ όταν χρησιμοποιείται μέσω του προγράμματος περιήγησης Safari. Μέχρι να αποκατασταθεί το πρόβλημα, προτείνουμε τη χρήση εναλλακτικού browser όπως ο Chrome ή ο Firefox. A bug has been identified in the operation of the PYXIDA platform when accessed via the Safari browser. Until the problem is resolved, we recommend using an alternative browser such as Chrome or Firefox.
Λογότυπο αποθετηρίου

Διδακτορικές διατριβές

Μόνιμο URI για αυτήν τη συλλογήhttps://pyxida.aueb.gr/handle/123456789/53

Περιήγηση

Πλοήγηση Διδακτορικές διατριβές ανά Θέμα "Airport demand management"

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
Φιλτράρετε τα αποτελέσματα πληκτρολογώντας τα πρώτα γράμματα
Τώρα δείχνει 1 - 1 από 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    A critical assessment of airport demand and management strategies, implications and potential for implementation
    (2007) Madas, Michael; Μαντάς, Μιχαήλ; Athens University of Economics and Business, Department of Management Science and Technology; Odoni, Amedeo R.; Prastacos, Gregory P.; Doukidis, Georgios; Lioukas, Spyros; Saaty, Thomas; Poulymenakou, Angeliki; Zografos, Constantinos
    Σύμφωνα με πρόσφατες προβλέψεις της ζήτησης αεροπορικών μεταφορών, η διεθνής αεροπορική κίνηση αναμένεται να αυξηθεί κατά μέσο όρο με ετήσιο ρυθμό της τάξης του 3,6% μεταξύ του 2002 και του 2020. Οι έντονοι ρυθμοί ανάπτυξης σε συνδυασμό με τα περιορισμένα έργα ανάπτυξης νέων ή επέκτασης των υπάρχουσων αεροδρομιακών υποδομών έχουν, ωστόσο, τροφοδοτήσει μία σειρά από προβλήματα αεροπορικής συμφόρησης και σημαντικών καθυστερήσεων. Η έλλειψη ισορροπίας μεταξύ προσφοράς και ζήτησης αεροπορικών υπηρεσιών έχει, με τη σειρά της, τροφοδοτήσει σειρά συζητήσεων και πολιτικών διαβουλεύσεων κατά την τελευταία δεκαετία σε παγκόσμια κλίμακα με κοινό σημείο αναφοράς το αγωνιώδες, στρατηγικό δίλημμα για τους εμπλεκόμενους φορείς στη λήψη των αποφάσεων στον τομέα των αεροπορικών μεταφορών: «διαχείριση της αεροπορικής ζήτησης ή αύξηση της ικανότητας διεκπεραίωσης του συστήματος αεροπορικών μεταφορών;». Γενικά, στον στίβο των πολιτικών συζητήσεων και ερευνητικών προτάσεων καταγράφονται δύο κυρίαρχες προσεγγίσεις / στρατηγικές επίλυσης του εν λόγω προβλήματος: i) αύξηση της ικανότητας διεκπεραίωσης του συστήματος μέσω της επέκτασης της υποδομής, της βελτίωσης του εξοπλισμού και των αεροσκαφών, καθώς και της αξιοποίησης προωθημένων τεχνολογιών πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών (supply-side), και ii) μείωση ή διαχείριση της ζήτησης σε χωρική ή χρονική διάσταση ώστε να εξομαλυνθεί το προφίλ της και να εξισορροπηθεί σε σχέση με την υπάρχουσα παραγωγική δυναμικότητα του συστήματος αεροπορικών μεταφορών (demand-side). Μέχρι πρόσφατα, ο κύριος όγκος της έρευνας και οι φορείς διαμόρφωσης πολιτικής στον τομέα των αερομεταφορών εστίαζαν κυρίως σε έργα υποδομών, νέες τεχνολογίες ή στον ανασχεδιασμό λειτουργικών διαδικασιών με στόχο την επέκταση ή βελτίωση της χωρητικότητας των αεροδρομίων. Οι πρωτοβουλίες αυτές, ωστόσο, επιχειρούν να αντιμετωπίσουν ένα ιδιαίτερα πολύπλοκο και πολυδιάστατο πρόβλημα επενδύοντας πόρους σε μία μόνο πτυχή του προβλήματος, τη διάσταση της προσφοράς (supply). Δυστυχώς, η εμπειρία της προηγούμενης δεκαετίας μαρτυρά ότι η μονοδιάστατη εστίαση στην επέκταση της προσφοράς ίσως οδηγεί σε μία δύσκολη, ιδιαίτερα δαπανηρή, και εκ των προτέρων «χαμένη μάχη». Η ραγδαία αύξηση της συμφόρησης και των καθυστερήσεων σε συνδυασμό με φυσικούς περιορισμούς στην παροχή επαρκούς ικανότητας διεκπεραίωσης καθιστούν πρακτικά αδύνατη μια λύση που προσανατολίζεται αποκλειστικά στην πλευρά της προσφοράς / υποδομής (supply-side). Φυσικοί, θεσμικοί και κοινωνικοί περιορισμοί απαιτούν την ενδελεχή εξέταση προσεγγίσεων διαχείρισης της αεροπορικής ζήτησης ως ένα δυνητικό “όχημα” γεφύρωσης του χάσματος ανάμεσα στην προσφορά και τη ζήτηση αεροπορικής κίνησης. Γενικότερα, τα αυξανόμενα φαινόμενα καθυστερήσεων και η μειούμενη αποτελεσματικότητα των αεροπορικών μεταφορών παγκοσμίως αποτέλεσαν καθοριστικό ρόλο και άσκησαν σημαντικές πιέσεις για τη σταδιακή υιοθέτηση και την αυξανόμενη αποδοχή προσεγγίσεων και στρατηγικών διαχείρισης της αεροπορικής ζήτησης (demand management).Τα κέντρα λήψης αποφάσεων στον τομέα των αερομεταφορών και οι φορείς διαχείρισης αεροδρομίων τείνουν να θεωρούν τις προσεγγίσεις αυτές ως ένα δυνητικό μέσο διαχείρισης της ζήτησης: i) περιορίζοντας με κάποιον τρόπο τη ζήτηση χρήσης ορισμένων κόμβων του αεροπορικού συστήματος (π.χ. αεροδρόμια) που αντιμετωπίζουν έντονα προβλήματα συμφόρησης, ή/και ii) τροποποιώντας και εξομαλύνοντας με κάποιο τρόπο το προφίλ της ζήτησης μέσω μιας πιο εξισορροπημένης κατανομής της είτε στον χώρο είτε στον χρόνο. Η πρώτη προσέγγιση μπορεί να επιτευχθεί με τη χρήση διοικητικών μέτρων και κριτηρίων που αποσκοπούν στην εκτροπή μέρους της ζήτησης σε αεροδρόμια που μπορεί να εξυπηρετηθεί πιο αποτελεσματικά. Η δεύτερη προσέγγιση υπαγορεύει το σχεδιασμό ενός συστήματος τιμολόγησης ή άλλου μηχανισμού με βάση τις δυνάμεις της αγοράς (market-based), όπως οι δημοπρασίες ή η αγοραπωλησία δικαιωμάτων χρήσης της αεροδρομιακής υποδομής (slots).