Κοινή πολιτική άμυνας και ασφάλειας: κατανομή βαρών των αμυντικών δαπανών στην ΕΕ

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει τη σύνδεση των αμυντικών δαπανών με την οικονομική ανάπτυξη, με εστίαση στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Η ανάλυση αναδεικνύει τη διττή φύση των αμυντικών δαπανών, καθώς μπορούν να λειτουργήσουν ως μοχλός οικονομικής ανάπτυξης ή περιοριστικός παράγοντας, ανάλογα με το πλαίσιο. Ένα βασικό εύρημα είναι οι ανισότητες στην κατανομή των βαρών μεταξύ των κρατών-μελών, με τις μεγαλύτερες οικονομίες να αναλαμβάνουν δυσανάλογο βάρος αμυντικών υποχρεώσεων συγκριτικά με μικρότερες οικονομίες. Παράλληλα, οι δαπάνες της ΕΕ υστερούν συγκριτικά με άλλες μεγάλες δυνάμεις, περιορίζοντας την αποτρεπτική της ικανότητα. Η εργασία υπογραμμίζει τη σημασία της τεχνολογικής καινοτομίας και της στρατηγικής συνεργασίας ως βασικά εργαλεία για την ενίσχυση της αποδοτικότητας. Η επένδυση σε έρευνα και ανάπτυξη (R&D) και η ενίσχυση της συνεργασίας μπορούν να μειώσουν τα κόστη, να ενισχύσουν τη βιομηχανική βάση και να δημιουργήσουν πολλαπλασιαστικά οφέλη.

This thesis examines the relationship between defense expenditures and economic development, with a focus on the European Union (EU). The analysis highlights the dual nature of defense spending, as it can serve as a driver of economic growth or a limiting factor, depending on the context. A key finding is the inequality in burden-sharing among member states, with larger economies bearing a disproportionate share of defense obligations compared to smaller ones. Additionally, the EU’s defense spending lags behind that of other major powers, limiting its deterrence capabilities. The study underscores the importance of technological innovation and strategic cooperation as essential tools for enhancing efficiency. Investment in research and development (R&D) and stronger collaboration can reduce costs, strengthen the industrial base, and generate multiplier effects.