The effects of economic policy uncertainty on tanker shipping freight rates

Abstract

In our research we examine the effects of Global Economic Policy Uncertainty (GEPU) on tanker freight rates (VLCC, Suezmax, Aframax and Panamax), a determinant that has not been yet utilized in the existing scientific literature for this certain purpose. Long Run Historical Earnings of the relevant segments are used as a proxy for freight rates. We create a predictive model that employs GEPU along with other established variables for the industry that we divide into two distinct categories, the Shipping Industry Related and the Economic Environment variables. To do so, we collect monthly data from January 1997 to June 2020 sourced from Clarksons Database and the Global Economic Policy Uncertainty Index. We exclude variables through the Akaike information criterion (AIC) and Bayes information criterion (BIC) to avoid multicollinearity, and to avert the impact of outliers on our estimation results we remove the extreme observations beyond the 1st and 99th percentiles. Further, to create our model, we apply panel data Clustered Regression Analysis on a cross sectional time series dataset. Our findings indicate that GEPU influence on LRHE is positive and statistically significant at 1% significance level, implying an unmistakable effect on tanker freight rates which suggests that uncertainty is an inflating factor for the industry. Despite LOWES graph pointing that there is an indication of non-linearity, GEPU’s relationship with LRHE is apositive linear one sine GEPU^2 insertion to our model proves to be statistically insignificant. Additionally, GEPU influence on tanker freight rates is persistent throughout the whole period of our investigation, and not only appearing after, before or during milestone events of economic uncertainty such as the 2008 financial crisis.

Στην έρευνά μας, εξετάζουμε τις επιπτώσεις του δείκτη Αβεβαιότητας της Παγκόσμιας Οικονομικής Πολιτικής (GEPU index) στα ναύλα των δεξαμενοπλοίων (VLCC, Suezmax, Aframax και Panamax), ο οποίος αποτελεί έναν καθοριστικό παράγοντα που δεν έχει ακόμη χρησιμοποιηθεί στην υπάρχουσα σχετική επιστημονική βιβλιογραφία. Τα μακροπρόθεσμα ιστορικά κέρδη (LRHE) των σχετικών κατηγοριών χρησιμοποιούνται ως όρος για να προσεγγίσουμε τις τιμές των ναύλων. Δημιουργούμε ένα μοντέλο πρόβλεψης που χρησιμοποιεί το GEPU index μαζί με άλλες καθιερωμένες μεταβλητές της βιομηχανίας, τις οποίες χωρίζουμε σε δύο διαφορετικές κατηγορίες, τις μεταβλητές που σχετίζονται με τον κλάδο της ναυτιλίας και τις μεταβλητές του οικονομικού περιβάλλοντος. Για να το επιτύχουμε αυτό, συλλέγουμε μηνιαία δεδομένα από τον Ιανουάριο του 1997 έως τον Ιούνιο του 2020 προερχόμενα από τη βάση δεδομένων Clarksons και τον παγκόσμιο δείκτη αβεβαιότητας της οικονομικής πολιτικής. Εξαιρούμε μεταβλητές μέσω των Akaike Information Criterion (AIC) και Bayes Information Criterion (BIC) για την αποφυγή της πολυσυγραμμικότητας. Για να αποτρέψουμε τον αντίκτυπο των ακραίων τιμών στα αποτελέσματα των εκτιμήσεών μας, αφαιρούμε τις ακραίες παρατηρήσεις πέρα από το 1ο και το 99ο εκατοστημόριο. Επιπλέον, για να δημιουργήσουμε το μοντέλο μας, εφαρμόζουμε παλινδρομική ανάλυση διασποράς σε ένα σύνολο panel δεδομένων. Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι η επιρροή του GEPU στο LRHE είναι θετική και στατιστικά σημαντική σε επίπεδο σημαντικότητας 1%. Πράγμα που συνεπάγεται μια αναμφισβήτητη επίδραση του GEPU πάνω στα ναύλα των δεξαμενόπλοιων. Παρά το ότι το γράφημα LOWES υποδεικνύει ότι υπάρχει μια μη γραμμικότητα, η σχέση μεταξύ του GEPU και του LRHE είναι γραμμική και θετική. Αυτό υποστηρίζεται από το γεγονός ότι η εισαγωγή του GEPU^2 στο μοντέλο μας αποδεικνύεται στατιστικά ασήμαντη. Επιπρόσθετα, η επιρροή του GEPU στα ναύλα των δεξαμενόπλοιων είναι συνεχής καθ’ όλη τη περίοδο της έρευνάς μας και δεν εμφανίζεται μόνο πριν η μετά από γεγονότα ορόσημα για την οικονομική αβεβαιότητα όπως η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.