A comparative analysis of ESG and Paris-aligned portfolios: evidence from the STOXX Europe 600 (2021–2025)

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία συγκρίνει την απόδοση δύο στρατηγικών βιώσιμων επενδύσεων: ενός χαρτοφυλακίου βασισμένου σε κριτήρια Περιβάλλοντος, Κοινωνίας και Διακυβέρνησης (ESG) και ενός χαρτοφυλακίου προσανατολισμένου στο πλαίσιο Paris-Aligned Benchmark (PAB). Και τα δύο χαρτοφυλάκια κατασκευάστηκαν με βάση τον δείκτη STOXX Europe 600 και εξετάστηκαν για την περίοδο 2021–2025. Η ανάλυση αξιολόγησε δείκτες όπως η σωρευτική απόδοση, η μεταβλητότητα, ο δείκτης Sharpe, το μέγιστο drawdown και η διαφοροποίηση, ενώ εφαρμόστηκαν και έλεγχοι παλινδρόμησης για beta και κεφαλαιοποίηση. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το χαρτοφυλάκιο ESG εμφάνισε καλύτερη διαφοροποίηση και μικρότερο drawdown, αλλά παρουσίασε μεγαλύτερη εξάρτηση από μετοχές υψηλού beta και μεγάλες κεφαλαιοποιήσεις, με αποτέλεσμα αυξημένη μεταβλητότητα. Το PAB χαρτοφυλάκιο, αν και πιο συγκεντρωμένο λόγω των αυστηρών αποκλεισμών, πέτυχε ελαφρώς υψηλότερο δείκτη Sharpe και πιο σταθερή συμπεριφορά στο τέλος της περιόδου. Συνολικά, και οι δύο προσεγγίσεις αποδείχθηκαν ανταγωνιστικές, με διαφορετικούς συμβιβασμούς ως προς τη διαφοροποίηση, τη σχέση κινδύνου–απόδοσης και τη συμμόρφωση με το κανονιστικό πλαίσιο.With this dissertation we aim to compare the performance of two sustainable investment strategies: an Environmental, Social, and Governance (ESG) portfolio and a Paris-Aligned Benchmark (PAB) one. We constructed both portfolios based on the STOXX Europe 600, and we tested them over the 2021–2025 period. The analysis applies financial metrics such as cumulative return, volatility, the Sharpe ratio, maximum drawdown, and diversification indices. In addition, it includes regression tests for beta and market capitalization. The results show that the ESG portfolio achieved stronger diversification and a lower drawdown but was more dependent on large-cap and high-beta stocks, leading to higher volatility. The PAB portfolio was more concentrated due to stricter exclusions, something that delivered a slightly higher Sharpe ratio and more stable performance in the later phase. Overall, both strategies were competitive, with different pros and cons between diversification and risk–return balance.