Κάθετη ολοκλήρωση & ρυθμιστική πολιτική

Abstract

Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η μελέτη των κάθετων αγορών μεταξύ των επιχειρήσεων και πως η ρυθμιστική πολιτική αντιμετωπίζει τα φαινόμενα αντι-ανταγωνισμού τα οποία μπορεί να προκύψουν από την κάθετη ολοκλήρωση ή τους κάθετους περιορισμούς μεταξύ των επιχειρήσεων. Επιπλέον, προσθέτουμε και το στοιχείο της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος ως ένα επιπλέον πρόβλημα το οποίο πρέπει να απασχολεί τις ρυθμιστικές αρχές. Αντιμέτωπες με την απειλή της αύξησης της ρύπανσης του περιβάλλοντος, οι κυβερνήσεις καλούνται να λάβουν μέτρα προκειμένου να ελέγξουν ή να μειώσουν τις εκπομπές ρύπων στο περιβάλλον. Προκειμένου να το πετύχουν αυτό είτε επιβάλουν φόρους στις εκπομπές των επιχειρήσεων, είτε αποφασίζουν ένα ανώτατο όριο στις εκπομπές ρύπων το οποίο δεν θα πρέπει να ξεπερνάνε οι επιχειρήσεις. Στην έρευνα μας, θα αναλύσουμε και θα σχολιάσουμε τις μεταβολές που θα προκληθούν στην συνολική ευημερία, στο πλεόνασμα του καταναλωτή αλλά και στην συνολική ζημιά του περιβάλλοντος, όταν μια από τις δύο δευτερογενείς (downstream) επιχειρήσεις αποφασίσει να συγχωνευθεί κάθετα με την πρωτογενή (upstream) επιχείρηση. Καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως η δομή της αγοράς παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην περιβαλλοντική βιωσιμότητα, αλλά και στην συνολική κοινωνική ευημερία. Διαπιστώνουμε γενικά πως η κάθετη ολοκλήρωση για μέσες τιμές των παραμέτρων του μοντέλου μας, έχει ως αποτέλεσμα μια υψηλότερη κοινωνική ευημερία παρόλα αυτά οδηγεί σε υψηλότερες εκπομπές ρύπων σε σχέση με την περίπτωση όπου οι επιχειρήσεις λειτουργούν ξεχωριστά. Το τελικό μας συμπέρασμα είναι ότι οι επιτροπές ανταγωνισμού πρέπει να είναι πιο προσεκτικές στις αποφάσεις τους υπέρ ή κατά των κάθετων συγχωνεύσεων και να συμπεριλάβουν στις αξιολογήσεις τους και την περιβαλλοντική διάσταση του ζητήματος.

The purpose of this dissertation is to examine the vertical relationship between businesses and how regulatory policy addresses the anti-competitive phenomena that may arise from vertical integration or vertical restrictions between businesses. In addition, we add the element of environmental burden as an additional problem that should concern the regulatory authorities. Faced with the threat of increasing environmental pollution, governments are called upon to take measures to control or reduce environmental pollution. In order to achieve this, they either impose taxes on corporate emissions (emission taxes) or decide on a pollution emission ceiling that companies should not exceed (emission standards). In our research, we will analyze and comment on the changes that will be caused to the overall social welfare, to the consumer surplus but also to the overall environmental damage, when one of the two downstream companies decides to integrate vertically with the upstream business. We conclude that the market structure plays a very important role in environmental sustainability, but also in overall social welfare. We generally find that the vertical integration for average values of the parameters of our model, results in a higher social welfare however it leads to higher emissions compared to the case where companies operate separately. Our final conclusion is that competition committees need to be more careful in their decisions for or against vertical mergers and to include in their assessments the environmental dimension of the issue.