Η εκπαίδευση και η σχέση της με την ειρήνη: η πολύπλοκη σχέση της εκπαίδευσης με την τρομοκρατία

Abstract

Η συγκεκριμένη εργασία ασχολείται με την περίπλοκη σχέση ανάμεσα στην εκπαίδευση και την τρομοκρατία, θέτοντας το ερώτημα για το αν η εκπαίδευση λειτουργεί ως ένα μέσο καταπολέμησης της τρομοκρατίας ή όχι Ενώ η εκπάιδευση πολύ συχνά φαίνεται ως ένα μέσο προώθησης της ανοχής, της κριτικής σκέψης και των οικονομικών εχαιριών η εργασία αποδεικνύει ότι ο αντίκτυπός της στην τρομοκρατία εξαρτάται από το πολιτικό και κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο. Η πρωτοβάθμια και η δευτεροβάθμια εκπαίδευση μπορεί να μειώσει την ριζοσπαστικοποίηση, αλλά η ανώτερη εκπαίδευση σε πολιτικά καταπιεστικά περιβάλλοντα ή οικονομικά ασταθή μπορεί να οδηγήσει σε δυσαρέσκεια και σε κάποιες περιπτώσεις εξτρεμισμό. Η έρευνα τονίζει δύο κύριες θεωρίες. η υπόθεση του κόστους ευκαιρίας, η οποία υποστηρίζει ότι η καλύτερη εκπαίδευση μειώνει την τρομοκρατία βελτιώνοντας τις οικονομικές προοπτικές, και η θεωρία της σχετικής στέρησης, η οποία υποδηλώνει ότι τα μορφωμένα άτομα που αντιμετωπίζουν ανεργία και πολιτικό αποκλεισμό μπορεί να ριζοσπαστικοποιηθούν. Η εργασία παρουσιάζει περιπτώσεις από περιοχές της Μέσης Ανατολής, τη Νιγηρία και την Ινδονησία δείχνοντας πως η εκπαίδευση μπορεί και να εμποδίσει αλλά και να συμβάλει στον εξτρεμισμό ανάλογα με την δομή της και τον κοινωνικό της ρόλο. Οργανισμοί όπως τα Ηνωμένα Έθνη και η UNESCO, έχουν προωθήσει την εκπαίδευση ως μέσο της καταπολέμησης της τρομοκρατίας αλλά η επιτυχία των στρατηγικών που έχουν εφαρμόσει δεν είναι πάντα η ίδια. Η έρευνα καταλήγει ότι η εκπαίδευση μόνη της δεν είναι αρκετή για να λυθεί το πρόβλημα ης τρομοκρατίας. Αντί, η αποτελεσματικότητά της βασίζεται στην ευρύτερη οικονομική ένταξη, την πολιτική σταθερότητα και τα προγράμματα σπουδών χωρίς αποκλεισμούς που προωθούν τις δημοκρατικές αξίες και την κοινωνική ενσωμάτωση.This paper deals with the complex relationship between education and terrorism, posing the question of whether education functions as a means of or not. While education is too often seen as a means of combating terrorism or not. as a means of promoting tolerance, critical thinking and economic empowerment. demonstrates that its impact on terrorism depends on the political and socio-economic context. Primary and secondary education can but higher education in politically oppressive and politically unstable countries or economically unstable environments can lead to resentment and some extremism in some cases. The research highlights two main theories. the opportunity cost hypothesis, which argues that better education reduces terrorism by improving economic prospects, and the relative deprivation theory, which suggests that educated individuals who facing unemployment and political exclusion may become radicalized. The work presents cases from regions of the Middle East, Nigeria and Indonesia showing how education can both prevent and contribute to extremism depending on its structure and social role. Organisations such as the United Nations and UNESCO have promoted education as as a means of combating terrorism but the success of the strategies they have implemented are not always the same. The research concludes that education alone is not is not enough to solve the problem of terrorism. Instead, its effectiveness is based on on broader economic integration, political stability and curricula inclusive programmes that promote democratic values and social inclusion.